تاریخچه کمپرسور LA-2A

جیم لاورنس (Jim Lawrence) یک مهندس برق بود که در جنگ جهانی دوم، به عنوان اپراتور رادار در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت می کرد. پس از اتمام جنگ، او توانست فعالیت خود را بر علاقه اصلی اش، یعنی رادیو متمرکز کند. جیم طی فعالیت خود در یکی از شبکه های رادیویی شهر لس آنجلس، با مشکل طاقت فرسایی روبرو بود. مشکلی که در آن زمان راه حلی نداشت؛ یعنی کنترل کردن دائم Gain برای یکدست بودن میزان سیگنال خروجی. طی جدال دائم با این مشکل، جرقه ای در ذهن جیم زده شد: یک “Leveling Amplifier” یا همان “کمپرسور”.

هدف او، ساخت اولین کمپرسور با سنسور تصویری بود که ریشه در تجربه او در کار با تجهیزات نظامی داشت. جیم لاورنس با تکیه بر این تجربیات، یک مدار برای متعادل یا “Level” کردن سیگنال ورودی طراحی کرد. این مدار در یک محفظه فلزی قرار داشت و توسط یک سنسور تصویری هدایت می شد. این سنسور تصویری، با نام T4، دلیل دقت و ظرافت بی نظیر این کمپرسور است که تا به امروز، مورد تحسین و تایید متخصصان این عرصه می باشد.

صدای LA-2A

سنسور تصویری T4، هم بر فرکانس و هم بر داده متکی است و این قابلیت به این کمپرسور اجازه می دهد تا با توجه به منبع صوتی، “نسبت” یا “Ratio” گسترده ای داشته باشد. زمان Attack این کمپرسور، ثابت و 10 میلی ثانیه است. ولی آنچه LA-2A را منحصر به فرد می کند، نوع Release ویژه ایست که در آن طراحی شده است. Release اولیه (که 50% پروسه را تشکیل می دهد) بر 60 میلی ثانیه تنظیم شده است. 50% باقی مانده، به مرور و طی 1 تا 15 ثانیه قبل از بازگشت سیگنال به 100% اتفاق می افتد. این زمانبندی متکی بر مدت زمان و شدت سیگنال ورودی می باشد. اگر سیگنال شدید باشد و یا مدت زیادی در محدوده بالاتر از Threshold بماند، Release کندتر اتفاق می افتد.

عملکرد LA-2A

این کمپرسور یکی از ساده ترین کمپرسورها از نظر ساختار و عملکرد می باشد. تنها دو پیچ بر روی آن طراحی شده است؛ یکی برای Gain و یکی برای Peak Reduction. با توجه به اینکه این کمپرسور می تواند 40dB Gain از ورودی تا خروجی ارائه بدهد، باعث می شود که بتوان از آن به عنوان Preamp هم استفاده کرد.

تکامل

در سال 1958، جیم لاورنس شرکت مهندسی Teletronix را بنیانگذاری کرد که در طراحی و تولید تجهیزات پخش رادیویی تخصص داشت. اولین کمپرسوری که در این شرکت تولید شد، Teletronix LA-1 بود که تنها 100 عدد از آن ساخته شد.

(LA-2)

قدم بعدی، LA-2 بود که نمایشگر بزرگتری داشت و از سنسور افسانه ای T4A استفاده می کرد. چند تغییر ظاهری نیز برای زیبایی بیشتر در آن اعمال شده بود. امروزه این ورژن بهبود یافته، که پیش درآمدی برای LA-2A بود، بسیار نایاب است؛ اما همچنان بخاطر مکانیزم خاصش مورد تقدیر واقع می شود.

(LA-2A)

در سال 1962، جیم لاورنس تغییراتی در LA-2 ایجاد کرد که منجر به تولید اولین LA-2A شد. تغییرات اساسی در سیم کشی داخلی و نظم دادن به قلب این دستگاه، کمک کرد تا بستر نویز (Noise Floor) به شدت کاهش یابد. همچنین صفحه فلزی خاکستری معروف که ظاهر منحصر به فرد LA-2A را تشکیل می داد، به آن اضافه شد.

در سال 1965، جیم لاورنس، شرکت Teletronix را به شرکت Babcock Electronics فروخت و دو سال بعد، بیل پوتنام (Bill Putnam) با شرکت خود به اسم “UREI”، بخش تولید تجهیزات رادیویی شرکت Babcock را بر عهده گرفت که برند Teletronix را شامل می شد. تولید LA-2A ادامه پیدا کرد، با این تفاوت که صفحه فلزی خاکستری آن با یک صفحه نقره ای تعویض شد.

(LA-2A Silverface)

با گرم شدن بازار طراحی و تولید تجهیزات رادیویی و استودیویی و ایجاد رقابت بین شرکت های مختلف، شرکت UREI مدل های بیشتری را با استفاده از سنسور تصویری T4 طراحی و تولید کرد. این مدل های جدید، مانند LA-3A، LA-4 و LA-5 محبوبیت زیادی کسب کردند و تولید LA-2A کندتر شد، تا آنکه در سال 1969 کاملا متوقف گشت.

شاید امروز برای ما عجیب باشد که مردم آن دوران، کمپرسورهای تیوبی را دور می انداختند، اما تجهیزات تیوبی کم کم از نظرها افتاد و “قدیمی” به حساب آمد. تا آنکه اندک اندک، کاربران و مهندسان صدا متوجه ارزش مکانیزم خاص کمپرسورهایی مانند LA-2A شدند و جای خالی آن را احساس کردند. اینحا بود که قیمت دستگاه های دست دوم LA-2A سر به فلک کشید. این اتفاق باعث شد تا این کمپرسور، در دو دوره به صورت محدود تولید شود؛ یکبار در دهه 70 و یکبار در دهه 80.

تولد دوباره

زمانی که پسر بیل پوتنام، شرکت Universal Audio را در سال 1999 به راه انداخت، احیای دوباره LA-2A را یکی از اهداف اصلی خود قرار داد. البته که این کار به هیچ عنوان آسان نبود. او می بایست سنسور T4 استفاده شده در این مدل را مورد مطالعه قرار می داد تا بتواند فرمول منحصر به فرد آن را در روند تولید خود پیاده کند. او پروسه سختی را برای بازسازی تکنولوژی دهه 60، که به هیچ عنوان با معیار ها و ابزارهای دهه 90 همخوانی نداشت، در پیش داشت و می بایست از متخصصان ساخت سنسورهای تصویری و Photocell، که در دهه 60 فعالیت داشتند، کمک می گرفت.

گرچه شرکت Universal Audio مدت زمان زیادی را برای تکمیل سنسور T4 خرج کرد و تولید دوباره LA-2A را از سر گرفت، اما این شروع ساخت پلاگین های UAD در سال 2001 بود که ساختار و عملکرد حقیقی این سنسور را بر آن ها برملا کرد؛ زیرا بازسازی نرم افزاری این سنسور، باعث شد تا دست آن ها در کشف فرمول گمشده آن باز باشد و در نهایت، منجر شد تا تغییرات لازم بر نسخه سخت افزاری این کمپرسور هم اعمال شود.

LA-2A، هم در قالب سخت افزار و هم در قالب نرم افزار به فعالیت خود ادامه می دهد و هنوز هم از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. امیدواریم که این مقاله، به شناخت بیشتر این کمپرسور دوست داشتنی کمک کرده باشد تا شما هم با استفاده از LA-2A، از معجزه آن بهره مند شوید!

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مدل های مختلف این کمپرسور به این لینک مراجعه کنید: www.vintageking.com